جای خالی میرحسین و کروبی در جشن شادی
یکشنبه, ۲۶ خرداد, ۱۳۹۲
چکیده :دیشب خیابانها شاهد فوران شادی مردمی بود که پس از چهار سال اشک و آه با ایستادگی برسر خواسته های حداقلی خود و قبول داوری صندوق های رای، رای خود را پس گرفتند. جای میرحسین ، کروبی و ده ها زندانی سبز و جای ندا و سهراب و روح الامینی و دیگر شهدای سبز خالی بود. اما یادمان نرود که عده ای در کمین نشسته اند تا این پیروزی را به کام ما تلخ کنند و در همان گام های اول، منتخب ملت را با بن بست روبرو سازند و ما را دوباره مایوس و سر خورده به کنج خانه بفرستند. ما باید از حوادث دور اصلاحات و بعد از آن درس بگیریم. ...
شیرزاد عبداللهی
شب گذشته حضور خودجوش مردم در خیابانها و میادین شهر تهران و دیگر شهرها صحنه های زیبایی از آگاهی ، مهربانی و دوستی آفرید.دیشب خیابانها شاهد فوران شادی مردمی بود که پس از چهار سال اشک و آه با ایستادگی برسر خواسته های حداقلی خود و قبول داوری صندوق های رای، رای خود را پس گرفتند. جای میرحسین ، کروبی و ده ها زندانی سبز و جای ندا و سهراب و روح الامینی و دیگر شهدای سبز خالی بود. اما یادمان نرود که عده ای در کمین نشسته اند تا این پیروزی را به کام ما تلخ کنند و در همان گام های اول، منتخب ملت را با بن بست روبرو سازند و ما را دوباره مایوس و سر خورده به کنج خانه بفرستند. ما باید از حوادث دور اصلاحات و بعد از آن درس بگیریم.
من فکر می کنم باید حسن روحانی را همانگونه دید که هست:
۱- حسن روحانی رییس جهمور نظام جمهوری اسلامی است و قطعا یکی از اهدافش حفظ نظام است. ۲- حسن روحانی ، روحانی مسلمان و فرزند حوزه علمیه و قطعا طرفدار حکومت دینی است . ۳- حسن روحانی برای مقابله با رهبر و ولایت فقیه و تغییر قانون اساسی نیامده است. او فقط رییس جمهور اسلامی ایران در چهارچوب همین قانون اساسی است . ۴- حسن روحانی برخلاف دولت قبلی و افراطیون، در پی تعامل منطقی با جهان است و البته در سیاست خارجی اختیارات محدودی دارد. او اگر نتواند اوضاع را بهتر کند آن را بدتر نخواهدکرد.
۵- نام دولت آینده دولت تدبیر و امید است . حسن روحانی با جنبش خیابانی و شلوغی وتندروی و قانون شکنی مخالف است. ۶- فوران مطالبات و طرح تقاضاهای خارج از اختیار ریاست جمهوری ، موجب شور و نشاط موقت می شود اما در میان مدت سرخوردگی و یاس و افسردگی می آورد. از روحانی فقط چیزهایی را بخواهیم که در توان اوست و وعده اش را داده است. بیشتر از اینکه بگوییم روحانی باید چنین و چنان کند بیندیشیم که وظیفه ما به عنوان شهروند مسئول چیست؟ ۷- اشتباه نکنیم . فضای نسبتا باز و حضور مردم در خیابانها، نشانه عقب نشیتی اقتدارگرایان نیست. رفتار ما و شعارهای ما زیر ذره بین است ، در صورت انجام کارهای تحریک آمیز باید منتظر پاتک سنگین آنها باشیم .
۸- تجربه دوره اصلاحات نشان داد که بدون همراهی رهبر و یا دست کم بی طرفی ایشان و نهادهای تحت امرشان، تعییر سیاستها و جهت گیری ها ، توسط دولت و مجلس امکان پذیر نیست . سیاست مقابله با رهبر و یا نهادهای انتصابی ، دولت را زمینگیر می کند. ضمن اینکه روحانی و حتی هاشمی و خاتمی اهل چنین مقابله ای نیستند. حتی تقابل بین شخصیت ها و جناح ها هم باید جای خود را به همکاری بدهد. حضور هاشمی ، خاتمی ، ناطق نوری ، علی مطهری و… در یک جبهه نشان می دهد که تقابل و افراط گرایی به ضرر مردم است. ۹ – فراموش نکنیم نشانه دولت روحانی کلید است . باز کردن قفل با کلید نیازمند این است که دندانه های قفل و کلید به هم بخورد . نماد دولت روحانی، کلنگ ، بولدوزر ، چکش و چیزهایی از این قبیل نیست. در جهت یافتن کلید برای قفل های فراوان او را یاری کنیم.
۱۰ – هیچ گروهی نباید حذف شود و در حاشیه قرار گیرد. در دوره اصلاحات همان هایی که به حاشیه رفتند، انگیزه پیدا کردند و به میدان آمدند و جنگیدند و کشور را به این وضع کشاندند. ایران متعلق به همه ایرانیان است. یادآوری خقوق اقلیت های دینی و قومی و سیاسی و سکولارها و … نباید کسی را به این نتیجه برساند که بسیجی و حزب الهی و سپاهی و مسجدی و… حذف شوند. ۱۱- روحانی کاندیدای حداقلی ماست. آمده تا کلنگ را از دست احمدی نژاد بگیرد و کلید را جانشین کلنگ کند. ۱۲ – رویاهایمان را نباید به عنوان شعار سیاسی روز فریاد بزنیم. در ایران چرخه هرج و مرج – استبداد بر تاریخمان حاکم بوده . هر موقع فضا باز شده فریاد کشیده ایم و هنجارها را شکسته ایم . مدت کوتاهی بعد از آن مردم خسته از هرج و مرج، خواستار امنیت شده اند و قلدری پا به میدان گذاشته و بساط استبداد را گسترده است. آزادی وقتی شیرین است که با امنیت و قانونگرایی همراه باشد.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire