انواع و اقسام تجاوز در" تحریر الوسیله " امام راحل - اسد مذنبی
خبر تجاوزات دسته جمعی از گوشه و کنار مملکت، بسیاری ها را به این فکر واداشته که شاید تجاوزات دسته جمعی با چراغ سبز برخی مراکز و جهت زهرچشم گرفتن از جامعه و یا بقول سران نظام بدحجاب ها صورت گرفته باشد؟ به همین دلیل برای روشن شدن چند و چون قضایا به سراغ کتاب تحریرالوسیله خمینی که بسیاری ها آنرا یکی از جامع ترین کتب فقهی می دانند رفته ایم تا هرگونه شک و شبهه ای رادر اینمورد برطرف نماییم!
***
تحریرالوسیله امام ره جلد اول – ترجمه سیدمحمد باقر موسوی همدانی
منظور از وطى به شبهه(خیالاتی) اين استكه مردى با زنى اجنبيه جماع كند بخيال اينكه آن زن همسر خود او است(حتی اگر جماع در شهر دیگری اتفاق بیفتدچرا که خوشبختانه امکان تحریک مردان از پشت دیوار نیز وجود دارد مخصوصا اگر ته استکانی خورده باشند)، و يا با زنى ازدواج كند كه قبلا برادر آنزن را وطى كرده(یعنی مرد خیالاتی دوگانه سوز بوده) و گمان مى كرده كه چنين ازدواجى حلال و بى اشكال است(طفلک سواد نداشته و مرد را از زن تشخیص نمی داده)
مساءله 1 - زنيكه با او عمل زنا كرده اند بنابر اقوى عده ندارد چه اينكه از زنا حامله هم شده باشد يا نه(یعنی خونش حلال است و حرفش را هم نزنید) و اما زنيكه به شبهه با او جماع كرده اند بايد عده نگه دارد چه اينكه شوهر دار باشد و يا نباشد( درهرصورت زن مقصراست و تا اطلاع ثانوی حق ندارد دست از پا خطا کند) بلكه احتياط آنست كه اگر شبهه از طرف زن به تنهائى بوده عده نگه بدارد(اگر بازداشت و زندانی نشود باید کلاهش را بالا بیندازد)
مساءله 3 - اگر زنيكه به شبهه وطى شده شوهردار باشد براى شوهر او جائز نيست او را در مدت عده وطى كند(باید صبرکند تا حاکم شرع تصمیم بگیرد کی زن و شوهر می توانند دوری کنند و چه وقت نزدیکی) حال آيا ساير استمتاعها(از قیبل بوسه و سایرمتعلقات) از آن زن برايش جائز است يا نه؟ نزديكتر به احتياط آنستكه بگوئيم نه(ای بخشکی شانس) ولى اقوى آنستكه هرگونه استمتاع بردن شوهر از وى حرام است(گنه ناکرده در بلخ آهنگری...)
مساءله 4 - اگر زنيكه به شبهه وطى شده بلامانع يعنى بدون شوهر باشد(بزبان آخوندی یعنی بی صاحب باشد) براى مرديكه او را وطى كرده جائز است كه در ايام عده با او ازدواج كند لكن تنها براى او جائز است نه براى ديگران(شرکای متجاوز) كه بنا بر اقوى براى ديگران جائز نيست(امام جان نان بقیه را آجر نکن)
مساءله 5 - در حكم وطى به شبهه از نظر وجوب عده و ساير احكام فرقى نيست بين اينكه وطى بدون عقد صورت گرفته باشد(چون احتمال دارد تو آن هیر و بیری آخوند جهت عقد کردن در دسترس نباشد) و يا بعد از عقد، باين معنا كه زنى را بخيال اينكه جائز است با او ازدواج كند براى خود عقد كرد و او را وطى هم كرد بعد معلوم شد جائز نبوده(حضرت امام اینقدر بهنگام نوشتن این تکه از مطلب دهان مبارکشان آب افتاده که حواس شان نبوده دری وری می بافند)
مساءله 6 - اگر زن در عده طلاق يا عده وفات شوهرش باشد و مردى او را به شبهه وطى كند(یعنی اگربا احتیاط هم رانندگی کند باز احتمال تصادف وجود دارد) يا اول او را وطى كند بعدا شوهرش او را طلاق دهد(اینجا دیگر پای ناموس و آبرو درمیان است) و يا از دنيا برود(از شدت ناراحتی سکته کند) بنابر احتياط اگر نگوئيم اقوى بر آن زن واجب است دو عده نگه بدارد(دوبار جریمه شود)، حال اگر از يكى از آن دو مرد يعنى از شوهر و يا واطى به شبهه حامله باشد(امام جان خودت گردن بگیر و مرافعه راه نینداز) بايد اول عده حمل را نگه بدارد و بعد از آنكه وضع حمل كرد يكبار ديگر عده ديگر را از سر بگيرد(ای بخشکی شانس، امام جان تخفیفی چیزی بده ...) و يا عده اول را تكميل كند، و اما اگر حامله نباشد عده آنكه جلوتر واقع شده را اول نگه مى دارد(چون نتوانسته جلو عده ای را بگیرد) و سپس عده آن را كه بعدا واقع شده است(ای بی انصاف خودت یک روز می توانی عده را نگه داری؟)
مساءله 12 - كسيكه زوجه اى كمتر از نه سال دارد(امام جان از کی تا حالا به بچه هفت یا هشت ساله را زوجه می نامند!؟) وطى او براى وى جايز نيست چه اينكه زوجه دائمى باشد، و چه منقطع(جا المخلوق یعنی بچه زیر نه سال را می توان صیغه کرد) ، و اما ساير كام گيريها از قبيل لمس بشهوت و آغوش گرفتن و تفخيذ(دست به ران زدن) اشكال ندارد هر چند شيرخواره باشد(باید تصدیق کرد در مملکتی که امامش ازبچه شیرخواره نمی گذرد، از شمری که جوان است و بی پول چه توقعی می توان داشت؟) و اگر قبل از نه سال او را وطى كند اگر افضاء نكرده باشد(یعنی اگر دل رحمی کرده تجاوزنکرده باشد، به حق چیزهای شنیده و نشنیده) بغير از گناه چيزى بر او نيست(البته درِ گاراژ باریتعالی هم که همیشه بر روی متجاوز باز است) ، و اگر كرده باشد يعنى مجراى بول و مجراى حيض او را يكى كرده باشد و يا مجراى حيض و غائط او را يكى كرده باشد تا ابد وطى او بر وى حرام مى شود(یعنی به حبس ابد سکسی محکوم می شود)، لكن در هر حال بنا بر اقوى بخاطر افضاء از همسرى او بيرون نمى شود(در هر صورت پخت و پز و نظافت باید بکند ) در نتيجه همه احكام زوجيت بر او مترتب مى شود(کلفتی یا نوکری توسط همسر چیزی نیست که با خطای ناچیزی توسط مرد ازبین برود) يعنى او از شوهرش و شوهرش از او ارث مى برد(شاید هم بچه نه ساله بگوید مهرم حلال عروسکم مال خودم)، و نمى تواند پنجمين زن دائم بگيرد(خیلی بد شد!) و ازدواجش با خواهر آن زن بر او حرام است(البته اگر خواهر آن زن فرار نکرده باشد و آنطرفها آفتابی شود) و همچنين ساير احكام ، و بر او واجب است مادامى كه آن زنده است مخارجش را بپردازد. هر چند طلاقش داده باشد، بلكه هر چند كه آن زن بعد از طلاق شوهرى ديگرى انتخاب كرده باشد كه بنابر احتياط بايد افضا كننده نفقه او را بدهد، بلكه اين حكم خالى از قوت نيست(داد که چه بهتر، نداد هم نداد. کی به کی است؟) ، و نيز بر او واجب است ديه افضا را كه ديه قتل است بآن زن بپردازد(می تواند بجای پول شتر بدهد) اگر آن زن آزاد است نصف ديه مرد را با مهريه ايكه معين شده و بخاطر عقد دخول بگردنش آمده به او بدهد، و اگر بعد از تمام شدن نه سال با او جماع كندو او را افضاء نمايد حرام ابدى نمى شود(یعنی اگربه حرف امام گوش می دادی و یک سال دیگر صبر می کردی تا بچه نه سالش تمام می شد، آنوقت این مخارج را هم نداشتی! عجب مردهای بی فکری پیدا می شوند) و ديه بگردنش نمى آيد، لكن نزديكتر به احتياط آن است كه مادامى كه آن زن زنده است نفقه اش را بدهد هر چند كه بنا بر اقوى واجب نيست(می تواند داد بزند ندارم، ولم کن برو پی کارت...)
خبر تجاوزات دسته جمعی از گوشه و کنار مملکت، بسیاری ها را به این فکر واداشته که شاید تجاوزات دسته جمعی با چراغ سبز برخی مراکز و جهت زهرچشم گرفتن از جامعه و یا بقول سران نظام بدحجاب ها صورت گرفته باشد؟ به همین دلیل برای روشن شدن چند و چون قضایا به سراغ کتاب تحریرالوسیله خمینی که بسیاری ها آنرا یکی از جامع ترین کتب فقهی می دانند رفته ایم تا هرگونه شک و شبهه ای رادر اینمورد برطرف نماییم!
***
تحریرالوسیله امام ره جلد اول – ترجمه سیدمحمد باقر موسوی همدانی
منظور از وطى به شبهه(خیالاتی) اين استكه مردى با زنى اجنبيه جماع كند بخيال اينكه آن زن همسر خود او است(حتی اگر جماع در شهر دیگری اتفاق بیفتدچرا که خوشبختانه امکان تحریک مردان از پشت دیوار نیز وجود دارد مخصوصا اگر ته استکانی خورده باشند)، و يا با زنى ازدواج كند كه قبلا برادر آنزن را وطى كرده(یعنی مرد خیالاتی دوگانه سوز بوده) و گمان مى كرده كه چنين ازدواجى حلال و بى اشكال است(طفلک سواد نداشته و مرد را از زن تشخیص نمی داده)
مساءله 1 - زنيكه با او عمل زنا كرده اند بنابر اقوى عده ندارد چه اينكه از زنا حامله هم شده باشد يا نه(یعنی خونش حلال است و حرفش را هم نزنید) و اما زنيكه به شبهه با او جماع كرده اند بايد عده نگه دارد چه اينكه شوهر دار باشد و يا نباشد( درهرصورت زن مقصراست و تا اطلاع ثانوی حق ندارد دست از پا خطا کند) بلكه احتياط آنست كه اگر شبهه از طرف زن به تنهائى بوده عده نگه بدارد(اگر بازداشت و زندانی نشود باید کلاهش را بالا بیندازد)
مساءله 3 - اگر زنيكه به شبهه وطى شده شوهردار باشد براى شوهر او جائز نيست او را در مدت عده وطى كند(باید صبرکند تا حاکم شرع تصمیم بگیرد کی زن و شوهر می توانند دوری کنند و چه وقت نزدیکی) حال آيا ساير استمتاعها(از قیبل بوسه و سایرمتعلقات) از آن زن برايش جائز است يا نه؟ نزديكتر به احتياط آنستكه بگوئيم نه(ای بخشکی شانس) ولى اقوى آنستكه هرگونه استمتاع بردن شوهر از وى حرام است(گنه ناکرده در بلخ آهنگری...)
مساءله 4 - اگر زنيكه به شبهه وطى شده بلامانع يعنى بدون شوهر باشد(بزبان آخوندی یعنی بی صاحب باشد) براى مرديكه او را وطى كرده جائز است كه در ايام عده با او ازدواج كند لكن تنها براى او جائز است نه براى ديگران(شرکای متجاوز) كه بنا بر اقوى براى ديگران جائز نيست(امام جان نان بقیه را آجر نکن)
مساءله 5 - در حكم وطى به شبهه از نظر وجوب عده و ساير احكام فرقى نيست بين اينكه وطى بدون عقد صورت گرفته باشد(چون احتمال دارد تو آن هیر و بیری آخوند جهت عقد کردن در دسترس نباشد) و يا بعد از عقد، باين معنا كه زنى را بخيال اينكه جائز است با او ازدواج كند براى خود عقد كرد و او را وطى هم كرد بعد معلوم شد جائز نبوده(حضرت امام اینقدر بهنگام نوشتن این تکه از مطلب دهان مبارکشان آب افتاده که حواس شان نبوده دری وری می بافند)
مساءله 6 - اگر زن در عده طلاق يا عده وفات شوهرش باشد و مردى او را به شبهه وطى كند(یعنی اگربا احتیاط هم رانندگی کند باز احتمال تصادف وجود دارد) يا اول او را وطى كند بعدا شوهرش او را طلاق دهد(اینجا دیگر پای ناموس و آبرو درمیان است) و يا از دنيا برود(از شدت ناراحتی سکته کند) بنابر احتياط اگر نگوئيم اقوى بر آن زن واجب است دو عده نگه بدارد(دوبار جریمه شود)، حال اگر از يكى از آن دو مرد يعنى از شوهر و يا واطى به شبهه حامله باشد(امام جان خودت گردن بگیر و مرافعه راه نینداز) بايد اول عده حمل را نگه بدارد و بعد از آنكه وضع حمل كرد يكبار ديگر عده ديگر را از سر بگيرد(ای بخشکی شانس، امام جان تخفیفی چیزی بده ...) و يا عده اول را تكميل كند، و اما اگر حامله نباشد عده آنكه جلوتر واقع شده را اول نگه مى دارد(چون نتوانسته جلو عده ای را بگیرد) و سپس عده آن را كه بعدا واقع شده است(ای بی انصاف خودت یک روز می توانی عده را نگه داری؟)
مساءله 12 - كسيكه زوجه اى كمتر از نه سال دارد(امام جان از کی تا حالا به بچه هفت یا هشت ساله را زوجه می نامند!؟) وطى او براى وى جايز نيست چه اينكه زوجه دائمى باشد، و چه منقطع(جا المخلوق یعنی بچه زیر نه سال را می توان صیغه کرد) ، و اما ساير كام گيريها از قبيل لمس بشهوت و آغوش گرفتن و تفخيذ(دست به ران زدن) اشكال ندارد هر چند شيرخواره باشد(باید تصدیق کرد در مملکتی که امامش ازبچه شیرخواره نمی گذرد، از شمری که جوان است و بی پول چه توقعی می توان داشت؟) و اگر قبل از نه سال او را وطى كند اگر افضاء نكرده باشد(یعنی اگر دل رحمی کرده تجاوزنکرده باشد، به حق چیزهای شنیده و نشنیده) بغير از گناه چيزى بر او نيست(البته درِ گاراژ باریتعالی هم که همیشه بر روی متجاوز باز است) ، و اگر كرده باشد يعنى مجراى بول و مجراى حيض او را يكى كرده باشد و يا مجراى حيض و غائط او را يكى كرده باشد تا ابد وطى او بر وى حرام مى شود(یعنی به حبس ابد سکسی محکوم می شود)، لكن در هر حال بنا بر اقوى بخاطر افضاء از همسرى او بيرون نمى شود(در هر صورت پخت و پز و نظافت باید بکند ) در نتيجه همه احكام زوجيت بر او مترتب مى شود(کلفتی یا نوکری توسط همسر چیزی نیست که با خطای ناچیزی توسط مرد ازبین برود) يعنى او از شوهرش و شوهرش از او ارث مى برد(شاید هم بچه نه ساله بگوید مهرم حلال عروسکم مال خودم)، و نمى تواند پنجمين زن دائم بگيرد(خیلی بد شد!) و ازدواجش با خواهر آن زن بر او حرام است(البته اگر خواهر آن زن فرار نکرده باشد و آنطرفها آفتابی شود) و همچنين ساير احكام ، و بر او واجب است مادامى كه آن زنده است مخارجش را بپردازد. هر چند طلاقش داده باشد، بلكه هر چند كه آن زن بعد از طلاق شوهرى ديگرى انتخاب كرده باشد كه بنابر احتياط بايد افضا كننده نفقه او را بدهد، بلكه اين حكم خالى از قوت نيست(داد که چه بهتر، نداد هم نداد. کی به کی است؟) ، و نيز بر او واجب است ديه افضا را كه ديه قتل است بآن زن بپردازد(می تواند بجای پول شتر بدهد) اگر آن زن آزاد است نصف ديه مرد را با مهريه ايكه معين شده و بخاطر عقد دخول بگردنش آمده به او بدهد، و اگر بعد از تمام شدن نه سال با او جماع كندو او را افضاء نمايد حرام ابدى نمى شود(یعنی اگربه حرف امام گوش می دادی و یک سال دیگر صبر می کردی تا بچه نه سالش تمام می شد، آنوقت این مخارج را هم نداشتی! عجب مردهای بی فکری پیدا می شوند) و ديه بگردنش نمى آيد، لكن نزديكتر به احتياط آن است كه مادامى كه آن زن زنده است نفقه اش را بدهد هر چند كه بنا بر اقوى واجب نيست(می تواند داد بزند ندارم، ولم کن برو پی کارت...)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire