داد از اين صورت پرستان كز ره جهل و غرور /
ريش و پشمى را دليل علم و ايمان كرده اند/
قوم نادرويش دون هم جاى تهذيب و صفا/
تار مويى را نشان فقر و عرفان كرده اند/
ساقيا بر شيخ و صوفى باده صافى بيار/
تا عيان گردد هر آن رازى كه پنهان كرده اند/.!